چای کوهی

خواص دارویی چای کوهی

از نظر طب قدیم چای کوهی دارای طبع گرم و خشک است و برای درمان بیماری های ناشی از مزاج سرد و رطوبت زیاد مفید می باشد. در طب سنتی مصرف چای کوهی برای افراد سرد مزاج توصیه شده و فواید متعددی نیز برای آن قائل هستند اما مصرف چای کوهی را به افراد گرم مزاج توصیه نمی نمایند.

خواص دارویی چای کوهی:

چای کوهی به عنوان مسکّن برای ناراحتی‌های گوارشی استفاده می‌شود. این گیاه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. چای کوهی بازکننده قولنج‌های سرد مزاج مدر بول و بازکننده عادت ماهانه در زنان و متلاشی‌کننده سنگ مجاری ادراری و صفراوی است. افراد دارای مزاج گرم از این گیاه کمتر بنوشند و با داروهای دیگر مصرف نمایند زیرا خوردن زیاد چای کوهی ادرار را خون آلود می‌کند. خوردن این گیاه می‌تواند اخلاط بلغمی غلیظ بدن را که در شش‌ها یا امعاء یا رحم متمرکز شده‌اند دفع سازد. همچنین خوردن معجون چای کوهی و عسل قوای جنسی را بهبود می‌دهد.

این گیاه با خاصیت آرامش بخشی، آنتی باکتریال است و در دفع سنگ کلیه، دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی و ناراحتی‌های معده و روده با منشأ روانی مفید است. این گیاه ضدتشنج و ضدمیگرن بوده و در درمان سرماخوردگی مؤثر است. همچنین این گیاه در درمان بی خوابی، نقرس، حساسیت، گرفتگی روده و تقویت دستگاه دفاعی بدن بسیار مؤثر است. این گیاه که به صورت گل‌های پنبه‌ای بنفش رنگ در مناطق کوهستانی رشد می‌کند دارای خواص فوق‌العاده‌ای است. بهترین شیوه مصرف این گیاه دم کرده آن است. بهترین زمان استفاده از این گیاه شش ماه پس از چیدن آن است و بعد از این مدت بهتر است از اسانس آن استفاده شود.

توجه داشته باشید که مصرف چای کوهی برای زنان باردار مضر بوده و ممکن است موجب سقط جنین شود.