انگوم یا صمغ ایرانی آنتی بیوتیکی است که سبب تسریع در فرآیند التیام و بهبود بافت های تحت درمان این دارو می گردد. نرم کننده سینه و خلط آور، نیکو کننده رنگ رخساره، مقوی معده و روده می باشد، برای رفع اسهال و التهاب و ناراحتی روده ها مفید است. اگر آن را در دهان قرار دهید و آب حاصل از آن را کم کم فرو دهید، مانع ریختن مواد نزله و زکام به سینه خواهد شد، حدت داروهای گرم خورده شده را رفع می کند، برای تسکین سرفه و درد سینه، زخم ها و خراش های ریه، خشونت حلق، قصبه ریه و صاف کردن صدا نافع است.
صمغ آلو، صمغ آلوچه یا گوجه، صمغ زرد آلو، صمغ هلو، صمغ گیلاس، صمغ آلبالو، صمغ قراصیا را صمغ فارسی می نامند. این درختان صمغ فارسی ترشح می کنند، که رنگ آن ها سفید یا زرد تیره است، تفاوتشان با صمغ عربی در این است که در آب سرد حل نمی شوند.
درواقع انگوم شیره درختان است که اغلب در فصل بهار از شاخه‌ها و تنه درختان خارج می‌شود.در زبان های محلی در نقاط مختلف ایران این نوع صمغ با اصطلاحات مختلفی بیان می شود
