زاج سفید یک ماده معدنی غنی با شکل ظاهری بلوری است. آلوم ترکیباتی از آلومینیوم و پتاسیم مضاف دارد که نام تجاری آنرا اغلب به سولفات آلومینیوم می‌شناسند. نام زاج سفید در زبان ترکی زی، در زبان ارمنی شیب و در زبان مشهدی به نام زمه بیان شده است. زاج به عنوان ادویه‌ای ضد عفونی کننده از قدیم شناخته شده است. زاج سفید در الکل حل نمی‌شود اما در آب حل شده و کار بردهای زیادی از این طریق دارد. مزه زاج سفید کمی گس و مانند نمک شور است.
زاج در نزد ایرانیان جایگاه ویژه‌ای داشته همواره با اسفند سوزانیده می‌شود هم جهت رفع حشرات و هم به‌عنوان چشم زخم به‌کار می‌رود. در چلو کبابی‌ها جهت سفید کردن برنج در هنگام خیس کردن به آن زاج سفید اضافه می‌شود. جوشانده زاج سفید در ظروف آلومینیوم باعث سفیدی ظرف می‌شود. در گذشته در حوض خانه‌ها و استخرها برای جلوگیری از لیز شدن و فاسد شدن سریع آب کات کبود یا زاج کبود یا سولفات مس به آب به مقدار ۵ درصد اضافه می‌شد. جهت سالم ماندن و سبز ماندن خیارشور به آن مقدار کمی کات کبود زده می‌شود.
